Bu yazıma yakışan başlık "Ben ve Blog Adresi Değiştirme Hastalığım" olmalıydı ama geçmişte buna benzer bir yazım var zaten. 😂
Bu durum 4 yıllık lise hayatında 3 kere alan değiştirmiş, aldığı çoğu şeyi tekrar değiştiren ve sabırsız bir insan olan ben için pek de yadırganacak bir durum değil aslında.🙈
Ben gibi başka insanlar var mi acaba diye merak ettim şu an yada bir hastalık mı bu davranışlarım? Gece gece çok güzel kafa ütülerim🙊🙊🙊
Uzun zamandır aklımdan geçenleri yazacağım bu gece.
Son 3-4 yıldır Kore dizileri, Kore pop müziği vb. Uzakdoğu nimetlerinin çoğundan uzak yaşıyorum. Hevesimi aldım mutluyum modundayım sanırım.
Ne eskisi kadar diziler ne de müzikler beni kendine bağlıyor. Hayranların bunda etkisi çok büyük maalesef.
"Tek Hücreye Sahip Olan Kore Hayranları" hakkında yazmak istiyorum bu gece.
Kesinlikle yanlış anlaşılmasın bütün hayranlar için böyle demiyorum. Ben de hala çok seviyorum çoğu şeyi, çok güzel dostlar edindim, en yakın arkadaşlarım Uzakdoğu hayranlarından oluşuyor.
Ama bir kısım var böyle nasıl anlatsam nasıl dillendirsem bilemedim.Tek kelime ile Amipler gibiler.
Sosyal medyada onları gördükçe "Yavrum, kuzum sizin aklınız beyniniz yok mu, neden böylesiniz?" diye tek tek sorasım geliyor yemin ederim.
Ben de Korelileri Japonları dizilerini severim demeye utanır hale geldim.
Benim Uzakdoğu sevdam bundan 7 yıl önce kadar başladı. O zamanlar saysan 10 tane Uzakdoğu Blogu yoktu. 30 sayfa ancak vardık. Elle sayılır gruplar sanatçılar vardı.
Kimse kimsenin sevdiği ünlüyü boklamazdı. Her şey o kadar seviyeliydi ki.
O zamanlar dizileri televizyondan izlerdik. Evlerin hepsinde şimdiki gibi internet yoktu, flash bellekler ile birbirimize dizi verirdik. Hayranların çoğu ev hanımları ve üniversite öğrencileriydi.
Artık o zamanlar için; Ne güzel günlerdi be! diyebiliyorum sadece.
Kimsenin kimseyi boklamadığı güzel günler çok geride kalmış.
Şu anki hayranlık yaşı 9 yaşa kadar inmiş. Garipsiyorum gerçekten bu durumu ama şöyle de bir durum var abladan,abiden, anneden miras kaldı bu hayranlık. Ne ekersek onu biçeriz. Ama biraz beyninizi kullanın be yavrum! Küfür ederek birbirine iltifat ediyorsunuz falan.Yorumları, gönlerileri okurken gözlerim fal taşı gibi açılıyor. Ben utanıyorum o hallerinizden.
Bu durumun yaş ile de bir alakası yok.
Küçücük aklı başında olan bir sürü hayran da var haklarını yememek lazım.
Nehirler, Yarenler, Ayseler var. Sonuç olarak "Akıl yaşta değil başta."
Son olarak Kore-Japon -Çin Dili Edebiyatı okuyan 20 yaşını geçmiş Amipler de var tabi haksızlık etmemek lazım.
Bu durum 4 yıllık lise hayatında 3 kere alan değiştirmiş, aldığı çoğu şeyi tekrar değiştiren ve sabırsız bir insan olan ben için pek de yadırganacak bir durum değil aslında.🙈
Ben gibi başka insanlar var mi acaba diye merak ettim şu an yada bir hastalık mı bu davranışlarım? Gece gece çok güzel kafa ütülerim🙊🙊🙊
Uzun zamandır aklımdan geçenleri yazacağım bu gece.
Son 3-4 yıldır Kore dizileri, Kore pop müziği vb. Uzakdoğu nimetlerinin çoğundan uzak yaşıyorum. Hevesimi aldım mutluyum modundayım sanırım.
Ne eskisi kadar diziler ne de müzikler beni kendine bağlıyor. Hayranların bunda etkisi çok büyük maalesef.
"Tek Hücreye Sahip Olan Kore Hayranları" hakkında yazmak istiyorum bu gece.
Kesinlikle yanlış anlaşılmasın bütün hayranlar için böyle demiyorum. Ben de hala çok seviyorum çoğu şeyi, çok güzel dostlar edindim, en yakın arkadaşlarım Uzakdoğu hayranlarından oluşuyor.
Ama bir kısım var böyle nasıl anlatsam nasıl dillendirsem bilemedim.Tek kelime ile Amipler gibiler.
Sosyal medyada onları gördükçe "Yavrum, kuzum sizin aklınız beyniniz yok mu, neden böylesiniz?" diye tek tek sorasım geliyor yemin ederim.
Ben de Korelileri Japonları dizilerini severim demeye utanır hale geldim.
Benim Uzakdoğu sevdam bundan 7 yıl önce kadar başladı. O zamanlar saysan 10 tane Uzakdoğu Blogu yoktu. 30 sayfa ancak vardık. Elle sayılır gruplar sanatçılar vardı.
Kimse kimsenin sevdiği ünlüyü boklamazdı. Her şey o kadar seviyeliydi ki.
O zamanlar dizileri televizyondan izlerdik. Evlerin hepsinde şimdiki gibi internet yoktu, flash bellekler ile birbirimize dizi verirdik. Hayranların çoğu ev hanımları ve üniversite öğrencileriydi.
Artık o zamanlar için; Ne güzel günlerdi be! diyebiliyorum sadece.
Kimsenin kimseyi boklamadığı güzel günler çok geride kalmış.
Bu durumun yaş ile de bir alakası yok.
Küçücük aklı başında olan bir sürü hayran da var haklarını yememek lazım.
Nehirler, Yarenler, Ayseler var. Sonuç olarak "Akıl yaşta değil başta."
Son olarak Kore-Japon -Çin Dili Edebiyatı okuyan 20 yaşını geçmiş Amipler de var tabi haksızlık etmemek lazım.
posted from Bloggeroid
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder